پیامبر اسلام خاتم النبیین است

سؤالی که از طرف أعضای فرقه بهائیت مطرح می شود در مورد خاتمیت پیامبر اسلام این است که چرا قرآن کریم از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم با دو لقب “رسول الله” و “خاتم النبیین” تعبیر کرد، اما با لقب “خاتم المرسلین” تعبیر نکرد؟

جواب این است که خداوند متعال با این عبارت جواب منکرین خاتمیت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم مانند فرقه قادیانی و بهائیان را داده است. قادیانی ها پیروان غلام احمد قادیانی هستند و غلام احمد ادعای نبوت تبلیغی (نه تشریعی) داشت و بهائیان هم پیروان میرزا حسینعلی نوری مازندرانی هستند.‌

بهائیان که منکر خاتمیت پیامبر اسلام صلوات الله علیه و آله هستند، استدلال می کنند که طبق آیه شریفه قرآن، پیامبر اسلام “خاتم النبیین” بود، نه “خاتم المرسلین” یعنی خاتمیت را صفت برای نبوت پیامبر اکرم می دانند نه صفت رسالت؛ در نتیجه پس از پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله، شخصی که نبی باشد بطور قطع و یقین نخواهد آمد، اما آمدن رسول ممکن می باشد.

جواب این شبهه بهائیان این است که پیامبران إلهی اول به مقام نبوت می رسند بعد به مقام رسالت. چرا که نبی کسی است که از جانب خدا به او وحی شود چه مأمور به تبلیغ باشد یا نباشد اما رسول به پیامبری گفته می شود که مأمور به تبلیغ باشد. بنابراین نبوت أعم از رسالت است. یعنی هر رسولی قطعا نبی هست زیرا تا نبی نباشد رسول نمی شود، ولی هر پیامبری به مقام رسالت نمی رسد. بدین جهت است که در روایات متواتر تعداد پیامبران الهی را صد و بیست و جهار هزار نفر اعلام نموده اند که در میان آنها فقط سیصد و سیزده نفر پیامبر مرسل بودند.

رابطه نبی و رسول مانند کارمند و معلم است به این بیان که همه کارمندان معلم نیستند، بلکه بعضی از کارمندان معلم هستند. اگر دولت اعلام نمود روز شنبه کارمندان تعطیل هستند، معلمین هم تعطیل می باشند. واگر اعلام کرد روز شنبه معلمین آموزش و پرورش تعطیل هستند، کارمندان تعطیل نمی باشند. بلکه ففط معلمین تعطیل هستند. معلم بلاتشبیه مانند رسول است و کارمند مانند نبی. بنابراین کارمند اعم از معلم است و هر حکمی که برای کارمند صادر می شود، آن حکم شامل معلمین نیز می شود.

اگر خداوند متعال در قرآن کریم می فرمود: “و لکن رسول الله و خاتم المرسلین” پیامبر رسول خداست و پایان بخش رسولان إلهیست؛ مبلغین فرقه قادیانی می گفتند: پیامبر ما (غلام احمد) رسول نیست، بلکه نبی هست و نبوت تبلیغی دارد نه تشریعی.

اما قرآن کریم إعلان رسالت پیامبر إسلام کرد “و لکن رسول الله” و خاتمیت نبوت را فرموده “و خاتم النبیین” پس شامل رسالت هم می شود و لذا بعد از پیامبر أکرم صلی الله علیه و آله نه نبی می تواند بیاید که ظاهر لفظ خاتم النبیین است و نه رسول که لازمه لفظ است.

وقتی نبوت پیامبران خاتمه یافته باشد، رسالت إلهی نیز خاتمه یافته است و کسی بعنوان رسول هم نمی تواند بیاید. در روایات معصومین علیهم السّلام نیز تعبیر به “خاتم المرسلین” زیاد آمده است، اما آیه شریفه قرآن می تواند پاسخگوی شبهه قادیانی ها و بهائیان باشد.