سواد آموزی حسینعلی بهاء

پیروان فرقه بهائی معتقد هستند که علم و دانش میرزا حسینعلی نوری بنیانگذار فرقه بهائیت الهی بوده و از منبع وحی دریافت می شد، همچنانکه خود میرزا حسینعلی مازندرانی در آثار خود به این نکته تصریح کرده و در مجموعه الواح مبارکه صفحه 50 و آثار قلم أعلی جلد 2 صفحه 136 و مجموعه الواح جمال اقدس ابهی صفحه 89 چنین می گوید:

«ما قرئنا کتب القوم و‌ ما اطّلعنا بما عندهم من العلوم کلّما اردنا ان نذکر بيانات العلمآء و الحکمآء يظهر ما ظهر فى العالم و‌ ما فى الکتب و الزّبر فى لوح اَمام وجه ربّک نرى و‌ نکتب انّه احاط علمه السّموات و الارضين. هذا لوح رقم فيه من القلم المکنون علم ما کان و‌ ما يکون».

یعنی ما کتاب های مردمان را نخوانیدم و از دانش آنها آگاه نشدیم. هر زمان که بخواهیم گفتار علما و حکما را بیان کنیم، هرچه که در این عالم ظاهر می شود و هرچه که در کتاب ها و نوشته های دیگران است، همه آنها در لوحی در مقابل اربابت (حسینعلی) ظاهر می شود. ما نگاه می کنیم و می نویسیم چرا که علم او آسمان ها و زمین را احاطه کرده است. این لوحی است که قلم پنهان در آن نوشته است علم آنچه که بوده و خواهد بود.

شوقی ربانی پیشوای سوم فرقه بهائیّت نیز در بارۀ علم لدنی پدر بزرگش حسینعلی نوری در کتاب قرن بدیع خود صفحه 4 می نویسد: «فضائل و کمالات حضرتش ذاتی و فطری بود نه آنکه از راه تعلّم و تلمّذ و یا دخول در مدارس و مطالعۀ مباحث حاصل شده باشد».

در حالی که تحصیل علم و سواد آموزی میرزا حسینعلی نوری در کتاب های رهبران و مورخین این فرقه به وفور دیده می شود. عبدالحسین آواره از مورخین و مبلّغین برگزیده و طراز اول بهائیت بود که کتاب الکواکب الدریه فی مآثرالبهائیه را در دو جلد به دستور و نظر مستقیم عبدالبهاء در تاریخ بابیت و بهائیت به رشته تحریر در آورد.

آواره که بعد از بیست سال به آغوش اسلام پیوست و نام خود را به آیتی تغییر داد تا آیه و نشانه برای هدایت بهائیان باشد، در کتاب الکواکب الدریه جلد 1 صفحه 256 و 257 در بارۀ سواد آموزی حسینعلی بهاء می نویسد: «در سنّ صباوت چون بخواندن و نوشتن وارد شد، بر اهمیّت خود بیفزود و در انظار جلوه ئی غریب نمود».

خودتان بخوانید و قضاوت کنید. کسی که نزد دیگران سواد خواندن و نوشتن نیاموخته باشد، می تواند کتابی بنویسد آن هم نه یکی دو تا؟ بلکه بعضی از مورّخین تعداد کتاب ها و الواح میرزا حسینعلی نوری را بالغ بر هزار عدد نوشته و تصریح کرده اند که تمام کلمات حسینعلی بهاء کلمات الهی است!